SAMOLOTY |
Samolot patrolowo – rozpoznawczy An-28B1R
Wersja samolotu opracowana przez Polskie Zakłady Lotnicze w Mielcu na potrzeby lotnictwa Marynarki Wojennej. An-28B1R wyposażono w radar obserwacji obiektów nawodnych ARS-400, system transmisji danych ŁS-10 oraz system namierzania sygnałów z radiostacji ratowniczych CHELTON. Załoga patrolowo – rozpoznawczej Bryzy ma również możliwość zrzutu tratwy ratowniczej. Pierwsza maszyna tego typu z numerem burtowym 1022 weszła do służby w październiku 1994 roku. W 1999 i 2000 roku, lotnictwo Marynarki Wojennej otrzymało po trzy samoloty patrolowo – rozpoznawcze An-28B1R. Ostatnia z maszyn w tej wersji weszła do służby w lutym 2001 roku. W skład załogi wchodzi dwóch pilotów (dowódca i drugi pilot), technik pokładowy oraz, w zależności od potrzeb, dwóch lub trzech operatorów systemów pokładowych.
Samolot patrolowo – rozpoznawczy An-28B1RM Bis
Pierwsza maszyna tego typu rozpoczęła służbę w marcu 2008 roku. W odróżnieniu od poprzedniej wersji samolotu patrolowo - rozpoznawczego, An-28B1RM Bis wyposażono ją w zmodernizowany radar obserwacji obiektów nawodnych ARS-800-2 z funkcją mapowania terenu. Jego parametry pracy polepszono dzięki zastosowaniu chowanego przedniego i uchylnego głównego podwozia. Ponadto Bryzę Bis wyposażono w systemy umożliwiające wykrywanie i śledzenie okrętów podwodnych - detektor anomalii magnetycznych MAG-10 oraz wyrzucane pławy radiohydroakustyczne współpracujące z systemem odbioru sygnałów i analizy danych HYD-10. Samolot otrzymał również system pasywnego rozpoznania elektronicznego ESM-10 oraz system obserwacyjny FLIR SAFIRE II z dalmierzem laserowym. Załoga Bryzy Bis to dwóch pilotów, technik pokładowy oraz, w zależności od planowanej misji, do czterech operatorów systemów pokładowych.
Samolot monitoringu ekologicznego An-28E
Wersja monitoringu ekologicznego powstała po zmodernizowaniu w 2001 roku dwóch samolotów w wersji transportowej o numerach burtowych 0404 i 0405. Maszyny te weszły na wyposażenie lotnictwa Marynarki Wojennej 13 lat wcześniej, 6 października 1988 roku. Samolot An-28E posiada radar obserwacji bocznej MSS-5000 oraz podkadłubowy skaner do pomiaru zanieczyszczeń na powierzchni wody. Samolot 0404 jako jedyny został wyposażony w dodatkowe zbiorniki paliwa, dzięki czemu długotrwałość lotu wzrosła z 4 do 6 godzin. Skład załogi to dwóch pilotów (dowódca i drugi pilot), technik pokładowy oraz dwóch operatorów systemów pokładowych.
Samolot transportowy An-28TD
Lotnictwo Marynarki Wojennej eksploatuje cztery samoloty An-28 w wersji transportowej TD. Maszyny o nr burtowych 1117 i 1118 weszły do służby w 2001 i 2002 roku. Samoloty te mogą być, w zależności od potrzeb, konfigurowane do wersji desantowej (transport i desant 17 skoczków z wyposażeniem), transportu medycznego (6 chorych na noszach i 8 w pozycji siedzącej) lub pasażerskiej. Mogą również transportować ładunki o masie do 1700 kg. W kwietniu i czerwcu 2012 roku do służby w lotnictwie MW weszły dodatkowo dwa samoloty An-28TD (1003 i 0723) przejęte od Sił Powietrznych.
ŚMIGŁOWCE |
Śmigłowiec ratowniczy W-3RM "Anakonda"
Pierwsze śmigłowce W-3 w wersji ratowniczej rozpoczęły służbę w lipcu 1992 roku. Obecnie lotnictwo Marynarki Wojennej eksploatuje siedem tego typu maszyn. Najnowsza 0906 weszła na wyposażenie w 2002 roku. "Anakonda" przeznaczona jest do wykonywania zdań poszukiwawczo - ratowniczych nad wodą i lądem, w zróżnicowanych warunkach atmosferycznych w dzień i w nocy. Na pokład może zabrać do 8 rozbitków. Cztery maszyny wyposażono w system obserwacji termowizyjnej, który zwiększa efektywność poszukiwania rozbitków w nocy. W-3RM wyposażony jest w dźwig burtowy z wciągarką elektryczną przeznaczoną do podnoszenia lub opuszczania ludzi i ładunków za pomocą pasów ratowniczych, dwuosobowego kosza ratowniczego lub noszy. Dzięki rozmieszczonym wokół kadłuba nadmuchiwanym pływakom W-3RM ma możliwość awaryjnego wodowania. W skład załogi wchodzi 5 osób – dowódca załogi, drugi pilot, technik pokładowy, lekarz i ratownik.
Śmigłowiec ratowniczy Mi-14PŁ/R
Pod koniec 2010 roku z powodu wyczerpania resursu określonego przez producenta z eksploatacji wycofano ostatni śmigłowiec typu Mi-14PS. W celu podtrzymania możliwości operacyjnych sił ratowniczych dwa śmigłowce zwalczania okrętów podwodnych Mi-14PŁ o nr burtowych 1012 i 1009 przystosowane zostały do wykonywania zadań ratowniczych. Maszyny po modernizacji otrzymały oznaczenie Mi-14PŁ/R. Proces przygotowania śmigłowca bojowego do zadań ratowniczych objął przebudowę instalacji paliwowej, hydraulicznej i elektrycznej i przystosowanie kabiny do transportu rozbitków. Aby umożliwić eksploatację kosza ratowniczego poszerzono drzwi boczne. Rozbudowana instalacja klimatyzacji pozwala na niezależne sterowanie temperaturą w kabinie pilotów i kabinie transportowej. PŁ/R-a wyposażono w nowy radar pogodowy, zewnętrzny dźwig pokładowy SPG-300 oraz trzy reflektory poszukiwawcze. Śmigłowiec otrzymał również nowe wyposażenie nawigacyjne: GPS, radiowysokościomierz i wysokościomierz barometryczny oraz radiostacje. Mi-14PŁ/R jest przeznaczony do wykonywania zadań poszukiwawczo - ratowniczych nad wodą i lądem, w zróżnicowanych warunkach atmosferycznych w dzień i w nocy. Maszynę wyposażono w środki ratownicze oraz w dźwig burtowy z wciągarką elektryczną przeznaczoną do podnoszenia lub opuszczania ludzi i ładunków. Podnoszenie rozbitków może się odbywać za pomocą pasów, kosza lub noszy. Śmigłowiec może wodować i przyjąć rozbitków na pokład bezpośrednio z powierzchni wody. W skład załogi wchodzi 5 osób – dowódca załogi, drugi pilot, technik pokładowy, lekarz i ratownik.
Śmigłowiec pokładowy ZOP Kaman SH-2G
SH-2G trafiły do lotnictwa Marynarki Wojennej wraz z pozyskaniem ze Stanów Zjednoczonych fregat rakietowych typu Oliver Hazard Perry. Dwie pierwsze maszyny dotarły do Polski na pokładzie ORP "Gen. T. Kościuszko" w październiku 2002 roku. Rok później, z bazy lotnictwa morskiego w Nordholz w Niemczech przyleciały kolejne dwie. W sierpniu 2003 roku oficjalnie weszły one do służby w składzie nowo sformowanego klucza śmigłowców pokładowych. Kaman SH-2G Super Seasprite jest przeznaczony do prowadzenia rozpoznania, wykrywania i identyfikacji celów nawodnych oraz poszukiwania i zwalczania okrętów podwodnych. Może uczestniczyć w akcjach poszukiwania i ratowania życia (SAR). Wykorzystywany jest również jako śmigłowiec logistyczny - do zaopatrywania własnych jednostek pływających. SH-2G jest wyposażony w radar obserwacji obiektów nawodnych oraz systemy do wykrywania okrętów podwodnych - wyrzucane pławy radiohydroakustyczne oraz detektor anomalii magnetycznych. Maszyny te przystosowano również do przenoszenia torpedy MU-90.
Śmigłowiec ZOP Mi-14PŁ
Pierwsza seria tych maszyn weszła do eksploatacji w 1980 roku, druga trzy lata później. Śmigłowce te przeznaczone są do poszukiwania, śledzenia i zwalczania okrętów podwodnych samodzielnie lub w składzie lotniczo - okrętowych grup poszukiwawczo - uderzeniowych. Mogą również współdziałać z uderzeniowymi okrętami rakietowymi poprzez wykrywanie i wskazywanie celów nawodnych. Dolna część kadłuba, wykonana w kształcie łodzi jest wyposażona w nadmuchiwane pływaki co pozwala na wodowanie. Mi-14PŁ są wyposażone w systemy wykrywania i śledzenia okrętów podwodnych – opuszczaną stację hydroakustyczną, detektor anomalii magnetycznych oraz wyrzucane pławy radiohydroakustyczne. Maszyny te mogą być uzbrojone w bomby głębinowe, zostały także przystosowane do przenoszenia torpedy MU-90. Załoga składa się z dwóch pilotów, technika pokładowego oraz nawigatora obsługującego systemy poszukiwawczo - uderzeniowe.
Śmigłowce transportowe
Lotnictwo Marynarki Wojennej eksploatuje trzy typy śmigłowców przeznaczonych do wykonywania zadań transportowych. Dwa śmigłowce W-3T o numerach burtowych 0209 i 0304 swoją służbę rozpoczęły w 1989 roku w ówczesnej 18. Eskadrze Lotnictwa Łącznikowego MW stacjonującej na lotnisku w Gdyni Babich Dołach. Mi-17 o nr burtowych 0608 i 5528 weszły do służby w 2001 roku. Maszyna 5528 została wyposażona w system nadmuchiwanych pływaków umożliwiający awaryjne wodowanie. Lotnictwo Marynarki Wojennej do zadań szkoleniowych i transportowych wykorzystuje również śmigłowce Mi-2.